Απόσπασμα από άρθρο του Joakim Book, για το American Institute for Economic Research:
'' [η κατάσταση με την κορωνο-υστερία] μου θυμίζει ένα αστείο από τη Σοβιετική Ένωση:
«τα αφεντικά προσποιούνται ότι μας πληρώνουν και προσποιούμαστε ότι δουλεύουμε.» Οι επιδημικά αλλόφρονες ηγέτες του σήμερα προσποιούνται ότι μας καθοδηγούν, και εμείς προσποιούμαστε ότι ακολουθούμε τους κανόνες τους. Το να ζεις υπό ένα καταπιεστικό, πνευματικά και ιδεολογικά, καθεστώς που όλοι γνωρίζουν είναι ανόητο, σημαίνει ότι παίζεις σύμφωνα με τους κανόνες μόνο για να αποφύγεις τις χειρότερες ποινές.
Φοράτε τη μάσκα σας με μισή καρδιά, όχι επειδή πιστεύετε στις μαγικές δυνάμεις της, αλλά επειδή βαριέστε τους ενδεχόμενους μπελάδες αν σας πιάσουν χωρίς να έχετε μία μαζί σας. Πληρώνετε τους φόρους σας, όχι επειδή συμφωνείτε με τη χρήση των χρημάτων σας, ή με την κρατική βία στην οποία βασίζεται η απόσπασή τους, αλλά για να αποφύγετε τις επιπτώσεις σε στυλ μαφίας που διαφορετικά θα επακολουθούσαν.
Όταν οι κανόνες δεν έχουν νόημα, είναι υποχρέωση του κόσμου να τους αποκηρύξει, να λειάνει τις αιχμηρές γωνίες, όπου είναι δυνατόν, και να δημιουργήσει τον μικρό του χώρο ελευθερίας, όπου, και εάν, μπορεί.
Στη μικρή μας σιωπηλή επανάσταση, καταπατούμε συνήθως τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας, τις καραντίνες και τις εντολές - και σε αντίθεση με το τι λένε οι ομιλούσες κεφαλές των μέσων ενημέρωσης, αυτό είναι κάτι καλό. Αφήνει τους ανθρώπους με λίγο περισσότερη καθημερινότητα από ό,τι φαίνεται επίσημα. Ακριβώς όπως οι μαύρες αγορές και το κοντραμπάντο που έκαναν τη ζωή πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα λίγο καλύτερη από ό, τι φαινόταν επίσημα, πολλοί άνθρωποι αψηφούν τους νόμους και τους κανόνες του δικού μας Σιδηρού Παραπετάσματος, κάτι που μας επιτρέπει να διατηρούμε κάποιον βαθμό ελευθερίας.
Αυτή η σιωπηλή επανάσταση είναι μια επαναστατική δίψα για τις πιο βασικές αναρχικές ιδέες. Με τα λόγια του αναρχοφιλελεύθερου Michael Malice : «Πολιτικοί, δεν μας εκπροσωπείτε. Απλά αφήστε μας ήσυχους. Αν δεν το κάνετε, θα σας αγνοήσουμε συλλογικά, μέχρι να εξαφανιστείτε από προσώπου γης.»
Ο Foster συνοψίζει το αποτέλεσμα μιας νέας έρευνας από την Εθνική Υπηρεσία Οικονομικής Έρευνας : τα lockdown δεν αποτρέπουν τους θανάτους (από coronavirus), ένα νέο που δεν έχει φτάσει ακόμη ως τους διαδρόμους της εξουσίας, αλλά είναι σαφώς παρόν στην μεγάλη μετατόπιση της στάσης του κόσμου.
Ακόμη και στη δική μου ανάλυση του περασμένου Αυγούστου, υπέθετα ότι θα υπήρχε κάποιο όφελος από τους εγκλεισμούς, με τη μορφή της σωτηρίας κάποιων ζωών από COVID. Φαίνεται τώρα ότι έκανα λάθος: οι εγκλεισμοί προκάλεσαν στην πραγματικότητα σκέτη ζημία.
Ίσως δεν χρειαζόμαστε μια εξαιρετικά οργανωμένη, από πάνω προς τα κάτω επανάσταση κατάληψης κυβερνητικών κτιρίων και θεσμών σε ένα σχήμα που το αναγνωρίζουμε ιστορικά. Ίσως έχει ήδη ξεκινήσει μια σιωπηλή επανάσταση: συλλογικά και ατομικά, απλώς αγνοούμε τους κανόνες, και αγνοούμε τους εξουσιαστές.
Πολιτικοί, ειλικρινά, δεν μας εκπροσωπείτε. ''
Μετάφραση: Νίκος Μαρής
