Είσαι δημοκράτης και κατεβαίνεις σε πορεία/διαμαρτυρία για να εναντιωθείς στις πολιτικές μίας κυβέρνησης; Είσαι κινούμενη αντίφαση. Εφόσον η εκλογή μίας κυβέρνησης αντικατοπτρίζει την επιθυμία της πλειοψηφίας ενός λαού (εσύ τα λες αυτά, όχι εγώ), δεν έχει σημασία αν οι πολιτικές τις ΕΝ ΤΕΛΕΙ δεν σε βρίσκουν σύμφωνο. Διότι, ως δημοκράτης, θεωρείς τον εαυτό σου υπαγόμενο σε ένα ψευδές συμβόλαιο μεταξύ πολιτικού και ψηφοφόρου, κοινώς γουστάρεις να χρησιμοποιείς τη φράση "είδατε τι ψηφίσατε;" ή "πρέπει να μάθετε να ψηφίζετε καλύτερα". Θεωρείς δηλαδή ότι δικαίως βρίσκεται κάποια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση εκεί που βρίσκεται, διότι κέρδισε τη θέση της σύμφωνα με τους κανόνες στους οποίους και συ Ο ΙΔΙΟΣ πιστεύεις αλλά και ακολουθείς.
Αλλά εν τέλει το θέμα είναι να παραδεχτείς τα παραπάνω, και αυτό είναι το πιο δύσκολο. Με άλλα λόγια ότι κατά βάθος δεν είσαι δημοκράτης, αλλά κάποιος χωρίς αρχές που, απλά επειδή προσβάλλεται "αισθητικά" από τις επιλογές μίας κυβέρνησης, θεωρεί καθήκον του να κατεβαίνει στους δρόμους πουλώντας κοινωνική ευαισθησία και μάλιστα να την λέει σε μένα και στον καθένα, επειδή δεν σε ακολουθούμε στις αλλοπρόσαλλες σταυροφορίες σου. Κανονικά, εφόσον πιστεύεις στον θεσμό της δημοκρατίας, για τέσσερα χρόνια θα έπρεπε να βγάζεις τον σκασμό, ασχέτως αν δεν σου αρέσει το ποιος σε διαφεντεύει ανά πάσα στιγμή. Αλλά δεν το κάνεις, γι' αυτό και είσαι άξιος δουλέματος. Θα έπρεπε να περιμένεις τέσσερα χρόνια για να κάνεις ξανά κήρυγμα για το τι θα ψηφίσουμε.
Στην πραγματικότητα, όμως, είσαι "δημοκράτης" μέχρι εκεί που σε βολεύει. Όταν αρχίσουν τα πράγματα να μην είναι της αρεσκείας σου, σηκώνεις πανό και κάνεις πορείες στο Σύνταγμα με ντουντούκες και φανφάρες, ώστε, στο τέλος, να φας πάλι τα μούτρα σου, διότι δεν έχεις ουσιαστικά καταλάβει πώς παίζεται το παιχνίδι Κράτος- Υπήκοος (ούτε καν πολίτης). Όσοι έχουμε καταλάβει πώς παίζεται (και θα παίζεται) το παιχνίδι έχουμε καιρό τώρα αποκυρρήξει την Δημοκρατία ως "καλό" πολίτευμα, βάζουμε το άτομο πάνω από κάθε γαμημένη πλειοψηφία και σας βλέπουμε με απέχθεια να τρέχετε σε φαύλους κύκλους.
Αλλά, έτσι σας έμαθαν. Όσα περισσότερα κορμιά κατεβούν σε μία κινητοποίηση, τόσους πόντους ανθρωπιάς θα μαζέψετε. Μόνο οι προθέσεις αποτελούν κριτήριο αξιολόγησης της κοινωνικής ευαισθησίας. Ποιος χέστηκε για τα αποτελέσματα τους έτσι κι αλλιώς, ε; Περαστικά.
Πηγή
Αλλά εν τέλει το θέμα είναι να παραδεχτείς τα παραπάνω, και αυτό είναι το πιο δύσκολο. Με άλλα λόγια ότι κατά βάθος δεν είσαι δημοκράτης, αλλά κάποιος χωρίς αρχές που, απλά επειδή προσβάλλεται "αισθητικά" από τις επιλογές μίας κυβέρνησης, θεωρεί καθήκον του να κατεβαίνει στους δρόμους πουλώντας κοινωνική ευαισθησία και μάλιστα να την λέει σε μένα και στον καθένα, επειδή δεν σε ακολουθούμε στις αλλοπρόσαλλες σταυροφορίες σου. Κανονικά, εφόσον πιστεύεις στον θεσμό της δημοκρατίας, για τέσσερα χρόνια θα έπρεπε να βγάζεις τον σκασμό, ασχέτως αν δεν σου αρέσει το ποιος σε διαφεντεύει ανά πάσα στιγμή. Αλλά δεν το κάνεις, γι' αυτό και είσαι άξιος δουλέματος. Θα έπρεπε να περιμένεις τέσσερα χρόνια για να κάνεις ξανά κήρυγμα για το τι θα ψηφίσουμε.
Στην πραγματικότητα, όμως, είσαι "δημοκράτης" μέχρι εκεί που σε βολεύει. Όταν αρχίσουν τα πράγματα να μην είναι της αρεσκείας σου, σηκώνεις πανό και κάνεις πορείες στο Σύνταγμα με ντουντούκες και φανφάρες, ώστε, στο τέλος, να φας πάλι τα μούτρα σου, διότι δεν έχεις ουσιαστικά καταλάβει πώς παίζεται το παιχνίδι Κράτος- Υπήκοος (ούτε καν πολίτης). Όσοι έχουμε καταλάβει πώς παίζεται (και θα παίζεται) το παιχνίδι έχουμε καιρό τώρα αποκυρρήξει την Δημοκρατία ως "καλό" πολίτευμα, βάζουμε το άτομο πάνω από κάθε γαμημένη πλειοψηφία και σας βλέπουμε με απέχθεια να τρέχετε σε φαύλους κύκλους.
Αλλά, έτσι σας έμαθαν. Όσα περισσότερα κορμιά κατεβούν σε μία κινητοποίηση, τόσους πόντους ανθρωπιάς θα μαζέψετε. Μόνο οι προθέσεις αποτελούν κριτήριο αξιολόγησης της κοινωνικής ευαισθησίας. Ποιος χέστηκε για τα αποτελέσματα τους έτσι κι αλλιώς, ε; Περαστικά.
Πηγή